Το νέο αεροδρόμιο στο Καστέλι

Η εκτέλεση του έργου κατασκευής του νέου αεροδρομίου στο Καστέλι Ηρακλείου στην Κρήτη επι­σπεύ­δεται.

Η  στιγμή θα καταγραφεί μελλοντικά, ως ιστορική.  Το έργο δεν αφορά μόνο την Περιφερειακή Ενότητα Ηρακλείου.  Είναι ο οιωνός που προφητεύει το ορατό μέλλον μετατροπής της Περιφέρειας Κρήτης, σε τουριστικό θέρετρο.  

Ο πρωτογενής τομέας θ’ αποτελεί παρελθόν σύντομα σ’ ένα από τα πιο παραγωγικά μέρη της χώρας, καθώς στο νησί μας θα στοιβάζεται σε λίγο πια άλλο ένα αεροδρόμιο. Το σύνολο τέσσερα, σ’ ένα νομό δύο.  Όταν η Αττική των 5.000.000 κατοίκων διαθέτει ένα, η Θεσσαλονίκη των 1.000.000 κατοίκων επίσης ένα….

Είναι κατανοητό το επιχείρημα, ότι θα αντικαταστήσει το αεροδρόμιο του Ηρακλείου.  Όμως, αυτό δεν αναιρεί δύο σημαντικές παρατηρήσεις.  

Πρώτα, ότι η ζωή των κατοίκων των περιοχών του νέου αεροδρομίου θα αναστατωθεί, άρα η όχληση του παλιού παραμένει και η νέα όχληση, ιδιαίτερα μεγάλης διάρκειας μέχρι τη λειτουργία του, δημιουργείται με τη μορφή του ξεσπιτώματος των κατοίκων και της καταστροφής της γεωργικής ζωής που άρχισε ήδη.

Δεύτερο, για την ενίσχυση της επιχειρηματολογίας, ότι η Κρήτη δρομολογείται να χάσει το γεωργικό δυναμικό της, τον αναπτυγμένο πρωτογενή τομέα και να μετατραπεί σε τουριστικό θέρετρο.  Η ζωή και οι υπεραξίες θα μεταφερθούν στο άστυ σε βάρος της υπαίθρου.  Οι περιοχές του παλιού αεροδρομίου, ήδη άρχισαν να μπαίνουν στο στόχαστρο των επενδυτών.

Ας το πούμε λοιπόν δυνατά να το ακούσει το αυτί μας.

Οι κυβερνήτες μας διάλεξαν τα κλουβιά των πόλεων αντί για τους ανοιχτούς ορίζοντες της υπαίθρου.  Τα χρηματοοικονομικά προϊόντα αντί για τα αγαθά και τις υπηρεσίες του πρωτογενή τομέα και της υγιούς ανάπτυξης με επίκεντρο τον πρωτογενή τομέα.

Ο σκοπός του σημειώματος

Πολύ δύσκολα πια η πορεία μπορεί ν’ αναστραφεί.  Οι πρόδρομες εργασίες επιταχύνονται κι οι αγρότες πρέπει ν’ αρχίσουν να τα μαζεύουν.  Το Καστέλι κι όλες οι γειτονικές περιοχές, όλος ο νομός μάλλον, θα μετατραπούν σύντομα σε πολύβουες, αστικές, άναρχα πάντα δομούμενες περιοχές. 

Οι μπουλντόζες, το σύμβολο της «αλλαγής» και της «οικονομικής ανάπτυξης» έπιασαν κιόλας δουλειά.  Ξεριζώνοντας δεκάδες εκατοντάδες ρίζες, αρχαίων και νέων ελαιώνων, αμπέλια, εκχερσώνοντας και ισοπεδώνοντας, εκτοπίζοντας τους κατοίκους τους για ένα κομμάτι ψωμί, που ακόμη δεν ευδόκησαν να λάβουν.

Οι ελπίδες να μην γίνει το αεροδρόμιο έγιναν πια σχεδόν ανύπαρκτες.

Υπάρχει ακόμη μια, αλλά, μόνο μια, αλλά πολύ σημαντική, ελπίδα…. η εφαρμογή της νομοθεσίας… μια λευκή, ειρηνική, επανάσταση…. Περισσότερα….