Σκέψεις που οδήγησαν στη σύνταξη του ενημερωτικού σημειώματος για τους δασικούς χάρτες που αναρτήθηκαν:
Η ανάρτηση των δασικών χαρτών είναι γεγονός. Οι δημότες των αδελφών κοινοτήτων Γδοχίων, Ρίζας, Μουρνιών, Μύθων, Μύρτου ανησυχούν, ίσως όχι όσο πρέπει, αφού μάλλον σχηματίζουν την εντύπωση, ότι θα μπορέσουν να υπερασπίσουν τη γη τους, την περιουσία τους που χαρακτηρίζεται, ως δασική σε διάφορες μορφές με όμοιο τρόπο, όπως με το κτηματολόγιο.
Όμως αυτό δεν είναι σωστό. Γενικότερα, βέβαια, αλλά ειδικά στην περίπτωση των τοπικών μας κοινοτήτων.
Γενικότερα, εξαιτίας της αυστηρότητας και των ιδιαίτερων προβλέψεων της νομοθεσίας, που διέπει τις δασικές εκτάσεις.
Ειδικότερα, για τις κοινότητές μας εξαιτίας της ιστορίας τους. Οι αγρότες μας έχουν αποξενωθεί από ένα μεγάλο μέρος από τις περιουσίες τους, εγκαταλείποντας τα χωριά μας, μειώνοντας τις δραστηριότητές τους στο μεγαλύτερο μέρος των ιδιοκτησιών τους τις τελευταίες 10ετίες εξαιτίας της παραμέλησης και της εγκατάλειψής τους από την Πολιτεία, όπως επιβλήθηκαν με εγκληματικά λάθη της, όπως ανάμεσα σε πολλά, να καταργήσει τις τοπικές κοινότητες και τις Νομαρχίες.
Επί πλέον οι περιοχές αυτές γνώρισαν και τη δοκιμασία μεγάλων πυρκαϊών από το 1984 τουλάχιστον που επέτειναν το πρόβλημα της αξιοποίησής τους.
Χωρίς αμφιβολία υπήρχαν και ορισμένοι μικροί δασικοί θύλακοι, ιδίως στη βορειοδυτική πλευρά του Βουνού Κόλεκτο. Η πλειονότητα των εκτάσεων ήσαν αγροτικές περιουσίες και η προσωρινή πλημμελής φροντίδα τους από τους ιδιοκτήτες τους σε καμιά περίπτωση έδινε στο Κράτος το δικαίωμα να προχωρήσει σε τέτοιας έκτασης αναδασώσεις.
Πράγματι αυτό που ακολούθησε δεν ήταν η επίδειξη της αναγκαίας μέριμνας να προχωρήσει συντεταγμένα στην καταγραφή ΄και τεκμηρίωση των οποιωνδήποτε τμημάτων της καμένης έκτασης.
Αντίθετα, οι αναδασωτέες περιοχές ορίστηκαν με σπουδή, χωρίς να πραγματοποιηθούν οι αναγκαίες μελέτες και τεκμηρίωση για τη διακρίβωση ύπαρξης των προϋποθέσεων αναδάσωσης.
Και ακόμη, από άλλη άποψη, αγνοώντας το ιδιόμορφο νομικό δασικό καθεστώς της Κρήτης, των αδιαίρετων περίπλοκων σχέσεων του δημοσίου με τις μονές και τους έφεδρους πολεμιστές και της νομοθετικής πρόβλεψης, ότι όπου το Δημόσιο επικαλείται δικαιώματα κυριότητάς του οφείλει και να το αποδεικνύει.
Στην περίπτωση των τοπικών κοινοτήτων μας, αλλά και εκτός αυτών σε επίπεδο Περιφέρειας, αξίζει να γίνει μια ιστορική αναδρομή, η οποία θα αναδείξει το γεγονός, ότι οι κάτοικοι τους δοκιμάστηκαν ποικιλότροπα τα τελευταία 80 χρόνια.
Η αναδρομή αυτή πρέπει να γίνει εργαλείο, προκειμένου, να ανακληθούν άμεσα οι αποφάσεις αναδάσωσης και να επανεξεταστούν υπό το πρίσμα των θεσμικών εξελίξεων του κτηματολογίου, του νέου νόμου για το χωροταξικό και πολεοδομικό σχεδιασμό με την εκπόνηση των αναγκαίων περιφερειακών χωροταξικών και πολεοδομικών σχεδίων, αλλά και των προβλέψεων για την εκπόνηση των διαχειριστικών σχεδίων βόσκησης, που έχει ήδη ξεκινήσει με αποφάσεις του ΥΠΑΑΤ, προγραμματική σύμβαση με την Περιφέρεια και αναμένεται γρήγορα να εξελιχθεί, δυστυχώς και εκεί με λανθασμένες αποφάσεις και στρατηγική, που οδηγεί στον παραμερισμό της αρμοδιότητας της περιφερειακής ενότητας, των δήμων και των τοπικών κοινοτήτων. Ερήμην εν τέλει των πολιτών !
Το «πρασίνισμα» όλου σχεδόν του νομού Λασιθίου αποτελεί το τελευταίο πλήγμα, της μητρόπολης αυτή τη φορά, στην περιφέρεια, την περιφερειακή μας ενότητα, το Δήμο μας, τις τοπικές μας κοινότητες, στους κατοίκους τους.
Προηγήθηκαν,
- Η καταστροφή των κοινοτήτων μας και η Γενοκτονία / και τα Εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας της Γερμανικής Κατοχής.
Αντιγράφουμε από την διατηρούμενη επιμελώς στο σκοτάδι «Έκθεση της Επιτροπής περί των Ωμοτήτων των Γερμανών στην Κρήτη» που συντάχθηκε και υποβλήθηκε στην κυβέρνηση των επιφανών τέκνων του έθνους μας Νίκου Καζαντζάκη, Κακριδή σε εκτέλεση διαταγής του Πρωθυπουργού Βούλγαρη,
Οι Τοπικές μας κοινότητες καταστράφηκαν, το ανθρώπινο δυναμικό εξοντώθηκε με τον άμαχο πληθυσμό να έχει απομείνει να θρηνεί τους σκοτωμένους του….
2) Τα πέτρινα χρόνια
Τη Γενοκτονία, τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και το τέλος του πολέμου, ακολούθησαν πολλά πέτρινα χρόνια.
- Ο εμφύλιος πόλεμος,
- η αποτυχία του Σχεδίου Μάρσαλ στην Κρήτη,
- η ξηρασία,
- η μετανάστευση,
- ο διχασμός,
- η δικτατορία,
- η λανθασμένη στρατηγική της ερήμωσης της υπαίθρου,
- οι αλλαγές κατευθύνσεων στην αγροτική παραγωγή,
- η γιγάντωση των πόλεων,
- η αστυφιλία.
Οι αγρότες αβοήθητοι μέσα στο κλίμα που σκιαγραφήθηκε μόνο παραπάνω άφησαν τις πατάτες που εγκαταλείφθηκαν, τα καπνά και τη ζάχαρη που εγκαταλείφθηκαν.
Τώρα μπήκε στο στόχαστρό της τυχάρπαστης εθνικής στρατηγικής, η ελιά και ο πρωτογενής τομέας. Και με γοργούς ρυθμούς το ανοσιούργημα, το εθνικό έγκλημα της καταστροφής 200.000 ριζών ελιάς και του εκτοπισμού των ελαιοκτημόνων και των αμπελουργών, συντελείται και γίνεται σιγά σιγά τετελεσμένο !
3) Η εκδίκηση της φύσης ακολούθησε.
Οι καταστροφικές πυρκαϊές !
Το 1982, 50.000 στρέμματα, όσα ήσαν στον ορίζοντά μας προς το νότο, αριστερά και δεξιά και μέχρι τη θάλασσα και ίσαμε το χωριό μας, τα Γδόχια, έγιναν πυρανάλωμα, αγροτικές και δασικές εκτάσεις.
Το 2011, 35000 στρέμματα ακολούθησαν.
Ο συνδυασμός των πληγμάτων, από τη μια εκείνων που σηματοδοτούσαν οι κοσμογονικές αλλαγές, η λανθασμένη στροφή της οικονομίας στον μονεταρισμό και από την άλλη η εκδίκηση της φύσης για την εγκατάλειψή της απομάκρυναν τους κατόχους της ευλογημένης γης και τους στοίβαξαν στις πόλεις.
Το επόμενο πλήγμα ήρθε πάλι από τη Μητρόπολη, την agent provocateur των καταστροφών,
Το 1984,
- χωρίς αιτιολογίες,
- χωρίς σχεδιασμό,
- χωρίς ποτέ να αποκτήσουν συνέχεια οι κατά καιρούς ανακοινώσεις και δεσμεύσεις της για καθορισμό των δασικών χαρτών,
- χωρίς να κάνει για δεκαετίες βήματα για την κτηματογράφηση της χώρας,
- χωρίς οποτεδήποτε οι κάτοικοι μέσα από κάποιες διαδικασίες διαβούλευσης και συμμετοχής των πληγέντων κατοίκων να λάβουν γνώση !
αποφάσισε την αναδάσωση 11.000 στρεμμάτων,
και το 2013
δείχνοντας αντίστοιχη συμπεριφορά και ολιγωρία την αναδάσωση, 2500 περίπου στρεμμάτων !
Και, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΡΑΞΕΙ μέχρι σήμερα οτιδήποτε για την υλοποίηση των έωλων έτσι ή αλλιώς αποφάσεών της, διατηρώντας τους γαιοκτήμονες σε μια ομιχλώδη και παραλυτική κατάσταση και εκκρεμότητα. Και τη γη, εγκαταλειμένη και αναξιοποίητη, αφού ούτε οποιαδήποτε, έστω, στοιχειώδη, έργα υποδομής σκέφθηκε καν να επιχειρήσει.
Τα 13.000 αυτά στρέμματα παρέμειναν έτσι, νεκρά. Πεδίο αέναων αντιπαραγωγικών συγκρούσεων των τάξεων της βοσκής και της καλλιέργειας της γης.
4) Το 4ο διαχρονικό έγκλημα.
Η κατάργηση του τρίτου βαθμού αυτοδιοίκησης, των τοπικών κοινοτήτων και ο μαρασμός τους που ακολούθησε και επέφερε και τις καταστροφές και την άμβλυνση της εκμετάλλευσης των αγροτικών εκτάσεων, την εγκατάλειψη των εδαφών. Οι θεσμοί του Καποδίστρια, του Καλλικράτη και του Κλεισθένη θα παραμείνουν στην ιστορία, ως εγκλήματα κατά του πρωτογενή τομέα, της οικονομίας και της κοινωνίας. Ολοκληρώνονται αργά και βασανιστικά με την αδιαφορία για τους φυσικούς πόρους, τα νερά, το μαγικό οικοσύστημα της περιφέρειάς μας. Εν τέλει με την κατάργηση των νομαρχιών. Σειρά έχουν πάρει οι Δήμοι.
5) Τέλος (;) το άλλο σύγχρονο έγκλημα που συντελείται στο νομό Ηρακλείου.
Το νέο αεροδρόμιο στην Κρήτη ! Στο Καστέλι.
Εκεί, αναρωτιόμαστε με ποιο τρόπο θα ανακοπεί η ταχύτατη πρόοδος της δημιουργίας τετελεσμένων με την έννοια της καταστροφής των αγροτικών και δασικών εκτάσεων και πως θα περισωθούν ίχνη αειφορικής ανάπτυξης. Η καταστροφή 200.000 ριζών ελιάς, ο απειλούμενος εκτοπισμός ή η μετανάστευση των κατοίκων της περιοχής του αεροδρομίου και των πέριξ δήμων και κοινοτήτων, η καταστροφή είναι «επί θύραις».
Η μητρόπολη αποφάνθηκε !
Πότε ; Σε μια περίοδο σκληρού ανταγωνισμού για το χρυσάφι του κόσμου και την πρωτοπορία της περιφέρειάς μας, το ελαιόλαδο, κι αφού προηγουμένως συστηματικά εδώ και σαράντα χρόνια παρακολουθεί απαθώς τα βήματα προόδου της Ιταλίας και της Ισπανίας, την είσοδο της βόρειας Αφρικής, την αναδυόμενη Τουρκία κλπ,
Που ;
Στον πνεύμονα του πρωτογενούς τομέα παραγωγής στη χώρα μας !
Και είπε !
· «Ας ξεριζωθούν 200.000 ελαιόδενδρα.
· Ας ξεριζωθούν κι οι αγρότες που στηρίζουν την ελιά , την κτηνοτροφία ή το αμπέλι στις περιοχές αυτές που έσφυζαν από αγροτική ζωή εδώ και αιώνες και τις γειτονικές.
· Θα βρουν οι ελαιοκτήμονες και οι αμπελουργοί και οι βοσκοί κάτι να κάνουν, κάπου να πάνε. Άλλωστε, κατά τη λογική της, θα αποζημιωθούν ….αδρά, εισπράττοντας ίσαμε και 190€ το μεγάλο ελαιόδενδρο και το υπερβολικό ποσό των 4-5 ευρώ ανά μ2 για την ιδιοκτησία τους που απαλλοτριώνεται !
· Όσο για το περιβάλλον θα γίνουν μερικές μελέτες, το υποσχέθηκε η ανάδοχος από την Ινδία και τη Μητρόπολη των Αθηνών !»
Ο σκοτεινός σχεδιασμός μείωσης των δραστηριοτήτων στον πρωτογενή τομέα και μετατροπής της Περιφέρειας σε τουριστικό θέρετρο, ημεδαπών και αλλοδαπών δείχνει, ότι γρήγορα και σταθερά προσεγγίζεται και υλοποιείται.
Μερικοί θύλακοι, θεματικού κυρίως (αγροτικός) τουρισμού και τα απέραντα δάση θα παραμείνουν για να μας θυμίζουν την αξία και την παράδοση του ευλογημένου από τη φύση τόπου μας, γιατί η διατήρησή τους εξυπηρετεί την λειτουργία και την αξία του θερέτρου.
Δίκαια, θα σκεφτούμε μερικοί, ότι ο John Maynard Keynes είναι οριστικά παρελθόν. Δεν ενδιαφέρει να παράγουμε αγαθά, αρχές και υπηρεσίες. Αυτά, αντικαταστάθηκαν στυγνά, από την παγκοσμιοποίηση, τα χρηματοοικονομικά προϊόντα, εδώ και 10ετίες αφότου η ομάδα του Hayek και της ομάδας του στο Mont Pellerin δημιούργησαν και παγίωσαν τα προϊόντα αυτά, ως τη βάση της οικονομίας ενός ζοφερού μέλλοντος και μιας αναδιανομής των πόρων του πλανήτη.